بتن خود ترمیم چیست؟

بتن خود ترمیم چیست؟
Facebook Twitter LinkedIn

۱۴:۲۸ | ۱۳۹۸/۱۰/۰۵

بتن از جمله مصالح ساختمانی است که همواره در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده قرار میگیرد. این متریال ترکیبی ساده از سیمان، آب و سنگدانه است و برای ساخت سازه های مختلف کاربرد دارد.
به گزارش اخبار ساختمان، بتن جزء پرمصرف ترین و مقاوم ترین مصالحی است که به دلیل انعطاف پذیری بالا می توان آن را به هر شکلی درآورد، از این رو نه تنها برای مقاوم سازی سازه بلکه برای فرم دهی به آن نیز گزینه ای بسیار مناسب به شمار می آید. این ماده پس از خشک شدن به جسمی سخت و بادوام تبدیل خواهد شد اما یکی از عیوب آن ترک خوردگی در برابر عوامل مختلف است که ترمیم آن به وقت و صرف هزینه نیاز دارد و این امر از نظر اقتصادی مقرون بصرفه نیست. دلیل اصلی ترک خوردگی بتن مقاومت پایین آن در برابر نیروهای کششی است.

هنگامی که این نیرو به آن وارد می شود بتن تغییر شکل داده و ترک می خورد. هر چند این شکاف ها ممکن است بسیار کوچک باشند و نتوان آن ها را با چشم غیر مسلح دید اما پس از مدتی عمیق تر شده و می توانند منجر به تخریب سازه گردند. تلاش های فراوانی در جهت مقاوم سازی بتن صورت گرفته اما این ماده پس از گذشت چند سال دچار آسیب میشود که این امر عاملی برای نفوذ آب و رطوبت به میلگردهای به کار رفته در آن میشود. نفوذ آب و نم به سطح میلگردها در ساختمان باعث خوردگی و زنگ زدگی آنها میشود و اینگونه عمر مفید مصالح به کار رفته در ساختمان کاهش می یابد.

به منظور جلوگیری از ترک خوردگی بتن و نفوذ رطوبت به میلگردها, نگهداری و ترمیم بتن امری بسیار ضروری میباشد. با پیشرفت علم و تکنولوژی در صنعت ساختمان, امروزه بتن ها این قابلیت را دارند که خود به خود ترمیم و به مصالحی با دوام تبدیل شوند.

بتن خود ترمیم بتنی است که به محض ایجاد ترک در سطح خود شروع به بازسازی و ترمیم میکند و مانع از گسترش ترک و عمیق شدن آن میشود. هنگام ایجاد ترک در بتن, مواد سیمانی خشک شده ای که در ترکها وجود دارد با دی اکسید کربن و آب واکنش داده و لایه ای از کربنات کلسیم تولید میشود که مانع از گسترش ترکها و شکافهای بیشتر میشود. سه هفته زمان نیاز است تا بتن عملیات ترمیمی خود را تکمیل کرده و بازسازی شود.

دلیل ایجاد واکنش در این بتن وجود یک نوع باکتری و منبع تغذیه آن است. بتن خود ترمیم شونده با استفاده از یک نوع باکتری قادر به ترمیم ترک های خود است. در واقع مکانیزم ترمیم بتن با استفاده از باکتری و منبع تغذیه آن (کلسیم الکتات) که در بتن قرار گرفته اند صورت می پذیرد. این باکتری به صورت غیر فعال در بتن قرار دارد اما پس از ترک خوردگی در مجاورت آب فعال شده و با ایجاد واکنش شیمیایی منجر به تولید کربنات کلسیم می گردد.

باکتری عامل اصلی خود ترمیم شوندگی بتن است زیرا با مسدودسازی ترک ها عمر سازه و مقاومت آن را افزایش می دهد. این باکتری در طبیعت موجود است و پیوستگی ساختار بتن را پایدار می نماید. علاوه بر آن می تواند تخم هایی تشکیل دهد که غیر فعال و زیست پذیر باشند و بتوانند تنش های شیمیایی یا فیزیکی را تحمل کنند.

مجریان پروژه های ساختمانی در ساختمان های خود از میلگردهای مسطح به منظور جلوگیری از گسترش ترک ها استفاده میکنند اما بهر حال ترک ها اینقدر کوچک نیستند که بتوان مانع از نفوذ آب به بتن شد. ورود آب و رطوبت مقاومت ساختمان را پایین می آورد و باعث زنگ زدگی و خوردگی سازه میشود.

استفاده از بتن های خود ترمیم راهکار مناسبی برای افزایش طول عمر بتن و مقاومت آن است. استفاده از این بتن در مقایسه با بتن معمولی به طور چشمگیر خاصیت ترمیم شوندگی را افزایش داده و مانع تخریب می گردد. به دلیل اینکه نگهداری از ساختمان و تعمیرات مربوط به آن هزینه بردار هستند و ایجاد ترک در بتن و پیشروی آن ممکن است به سازه اصلی آسیب وارد نماید توصیه می کنیم از مصالح نوین نظیر بتن خود ترمیم استفاده شود زیرا این بتن هزینه های تعمیر و نگهداری را کاهش و عمر سازه را افزایش می دهد.

ساختمانچی

اخبار ساختمان
@akhbarsakhteman