عضو موسس انجمن خوردگی و رنگ ایران گفت:

بازدارنده های خوردگی در صنایع باید جدی گرفته شود

بازدارنده های خوردگی در صنایع باید جدی گرفته شود
Facebook Twitter LinkedIn

۱۱:۲۹ | ۱۴۰۲/۰۹/۲۲

عضو موسس انجمن خوردگی و رنگ ایران گفت: در سال ۲۰۰۰ میزان خسارت ناشی از خوردگی حدود ۲.۷ میلیارد دلار بوده که در سال ۲۰۰۷ با رشد بیش از سه درصدی به رقمی معادل هشت میلیارد دلار رسیده، به عبارتی سهم هر ایرانی حدود ۱۰۰ دلار بوده که از خسارت خوردگی پرداخت شده، و متاسفانه در سال ۲۰۲۰ نیز با افزایش این خسارت به ۲۲ میلیارد دلار سهم هر ایرانی به ۲۲۰ دلار رسیده است.

به گزارش اخبار ساختمان، سید محمد کثیری‌ها عضو موسس انجمن خوردگی و رنگ ایران در پنل "سازه های فولادی و خوردگی و رنگ" با اشاره به فعالیت انجمن خوردگی در ایران و جهان اظهار داشت: طی برآورد تشکیلات خوردگی WCO حدود سه درصد تولید ناخالص ملی کشورها به دلیل خسارات ناشی از خوردگی از بین‌ می رود، البته این آمار برای کشورهایی است که ملزم به رعایت مسائل حفاظتی هستند و برای کشورهایی مانند ایران که کمتر مساله حفاظت رعایت می شود این رقم به حدود پنج درصد می‌رسد.

وی بیان کرد: در سال ۲۰۰۰ میزان خسارت ناشی از خوردگی حدود ۲.۷ میلیارد دلار بوده که در سال ۲۰۰۷ با رشد بیش از سه درصدی به رقمی معادل هشت میلیارد دلار رسیده، به عبارتی سهم هر ایرانی حدود ۱۰۰ دلار بوده که از خسارت خوردگی پرداخت شده، و متاسفانه در سال ۲۰۲۰ نیز با افزایش این خسارت به ۲۲ میلیارد دلار سهم هر ایرانی به ۲۲۰ دلار رسیده است.

عضو موسس انجمن خوردگی و رنگ ایران ادامه داد: البته نرخ خوردگی در تمام دنیا در حال افزایش است اما آنها همواره سعی در کنترل این موضوع دارند اما در ایران به دلیل عدم کنترل، سالانه آمار خسارت در حال افزایش است.

کثیری‌ها سپس با اشاره به جایگاه ایران در علم خوردگی گفت: در بسیاری از دانشگاه های ایران مانند امیرکبیر، شریف، صنعتی اصفهان و ... علم خوردگی تدریس می شود و به واقع ایران از نظر علم خوردگی در جهان جز ۱۰ کشور برتر بوده و بسیاری از اساتید ما در دنیا جزو مدرسین برتر هستند.

وی در ادامه با اشاره به نحوه تعیین میزان خوردگی در کشور تصریح کرد: در بخش دولتی، خسارت های خوردگی بیشتر از بخش خصوصی است چون در بخش خصوصی رئیس صنعت، مالک آن است طبیعتاً دلسوزی بیشتر است، اما در بخش دولتی به دلیل تغییرات مدیریتی در کوتاه مدت و عدم توجه به موضوع نظارت، این خسارت ها بیشتر و بالطبع تبعات بیشتر است.

این استاد دانشگاه امیرکبیر با اشاره به وجود استانداردها در بخش خوردگی گفت: هرچند خوردگی بخشی از صنعت است اما با وجود تدوین استانداردهای حفاظت از تاسیسات صنعتی، مجریان و کارفرمایان خود را ملزم به اجرای آن نمی بینند و از سوی دیگر آموزش خوردگی به تکنسین ها نیز مورد غفلت قرار می گیرد.

کثیری‌ها بیان کرد: آموزش شرط نخست کاهش خسارت است، به عبارتی مجریان تا زمانی که گواهینامه معتبر علمی نداشته باشند نباید وارد این حوزه شوند، همچنین در کنترل پروژه باید از بازرسان و ناظران مقیم استفاده شود و مکمل اینها اجرای دستورالعمل هایی است که باید براساس آن عملیات لایه بندی سطحی، رنگ‌آمیزی و ..‌ انجام پذیرد.

وی همچنین خاطرنشان کرد: بالغ بر ۴۰۰ انجمن علمی در کشور وجود دارد و بسیاری از دانشگاه ها نیز خوردگی را تدریس می کنند، لذا پیشنهاد می کنم از اساتید مطرح برای تقویت در این حوزه دعوت شود؛ چرا که بقای کشور به این مساله وابسته است.


اخبار ساختمان
@akhbarsakhteman